Džez

     Džez je folklorna muzika karakteristična za New Orleans i okolinu. Sviralo ju je i do nekoliko stotina muzičara, a publiku je činilo pedesetak hiljada ljudi, od kojih je većina pripadala crnačkom stanovništvu sa delte Misisipija. 1920. ta muzika je bila uveliko poznata, ali dosta loše oponašana širom SAD. 1960. džez je prihvaćen u cijelom svijetu kao značajno muzičko područje.

     Džez nije naročito popularna muzika. S vremena na vrijeme neka varijanta džeza sticala je popularnost. Na primjer, džez i muzika dvadesetih godina ili sving iz vremena 1935-1945, ili džez koji je dobio ime ritam-bluz. U stvaranju džez muzike veliku ulogu odigrali su: Džoe Oliver, Lester Jang, Bad Pauel i Sesil Tejlor. Bez obzira na to što nema veliku popularnost, džez posjeduje sposobnost opstanka, kakva popularnoj muzici nedostaje.

     Nikada nije bilo lako utvrditi čime džez privlači narod. Kada su Luisa Armstronga pitali šta je to džez, on je odgovorio: "Ako morate da pitate, nikada nećete saznati". Dakle, u srcu ove muzike leži neobjašnjivo „nešto“ što se može osjetiti, ali ne i opisati.

     Džez muzika se zasniva na improvizaciji. Postoji tema koja je sasvim jasna i karakteristična, a onda se improvizuje na tu temu. Varijacije na temu karakteristične su za „hot“ džez. U njemu, kao i u svim fazama džez muzike, caruje sinkopa, koju označavaju monotoni udarci bubnjeva. Džez je imao razne faze, ali kada je dostigao vrhunac osvojio je svijet. Nikada u istoriji nijedna muzička pojava nije uspjela da savlada granice rasa i nacija, kao što je to slučaj sa džezom. Najznačajnija imena vezana za ovu vrstu muzike su: Djuk Elington, Luis Armstrong, Džek Hilton, Beni Karter i drugi. Posljednju etapu u razvoju džeza predstavlja takozvani „simfonizovani džez“.



<< prethodna